Dag1 op weg naar Santiago de Compostela.

Dag 1

Vandaag begint het echte werk. Gisteren hebben wij een afspraak gemaakt met Gea, van camping Convivio, om ons half elf op het Pelgrimspad naar Santiago de Compostela te zetten.

Om klokslag 10.15 uur staat op de camping iedereen in de startblokken om ons uit te wuiven.

De” Multiesleur” wordt keurig in een hoekje van de camping geplaatst en de auto er naast.

We hebben vanmorgen de rugzakken opnieuw ingepakt en nogmaals goed gekeken of we niet teveel aan spullen hebben ingeladen.

Er komen natuurlijk nog wat extra dingetjes en grammetjes bij die wij thuis niet hadden meegewogen.

Renée komt uit op ongeveer 8 kg. en de rugzak van Thomas op 12 kg.

Samen 20 kg. aan kleding, toilet artikelen en allerlei dingetjes voor een blaartje of pijntje.

Er gaat ook een mini tablet (computer) mee, daar gaan we onze blog mee bijwerken als we een goede internet verbinding hebben.

Om 11 uur staan we voor de kerk waar we onze eerste officiële stempel op de route krijgen en zijn we vanaf nu echte geregistreerde pelgrims.

Bij het uitstappen van de auto zien wij gelijk de eerste pelgrims lopen. Behoedzaam zetten wij onze eerste passen op de Camino Portugues.

Het is gelijk een hele steile afdaling van ongeveer drie kilometer met veel los liggende stenen zo groot als aardappels die gebruikt worden om patat van te maken.

Door de goede voorbereiding hebben we snel de juiste tred te pakken en lopen we gelijk de eerste twee uur door.

Via een prachtig pad, afgewisseld met stukjes asfalt, bereiken we het volgende dorp.

Hier worden we aangemoedigd met “Buen Caminho” en een klein jongetje maakt ons er op attent dat we bij het waterpunt onze dorst moeten lessen; dat doen ze allemaal, legt hij ons uit.

Even later bij het passeren van een kerkje worden wij uitgenodigd door een mevrouw die vraagt of we een stempel willen in ons Pelgrimspaspoort.

Deze zijn nodig, minimaal twee per dag om te controleren of wij wel de reguliere route lopen en ons niet laten vervoeren in bussen of taxi’s.

Vriendelijk worden onze Credencial del Peregrino afgestempeld en we krijgen ook nog goed bedoelde raad en een bidprentje mee.

Even verderop kopen we in een klein winkeltje 4 broodjes en twee bananen, dat is onze wat verlate lunch. De kosten van dit geheel zijn slechts 76 eurocent.

Op een groot basaltblok eten wij dit smakelijk op en filosoferen waar we de nacht gaan doorbrengen.

Als Pelgrim mag je intrek nemen in een speciaal ingerichte Albergue en voor 5 euro kan je hier dan slapen.

Maar dat heeft ook een keerzijde. Je ligt dan wel met minimaal 30 personen op een zaal en dat is juist niet wat de nachtrust ten goede komt.

Al wandelend richting onze eerste overnachting besluiten we om een Hostal te bellen en zo een bed te regelen.

Na vier en een half uur bereiken we de stad Valenca do Minho en zien we de verschillende pelgrims een onderkomen zoeken.

Via het goede routeboekje van Stein hebben we een telefoonnummer van een hostel gevonden en als we daar naartoe bellen zijn we van harte welkom.

Een eigen douche en wc en een goed bed zijn meer dan welkom en dat voor maar 20 euro.

Lekker opfrissen en dan nog even de prachtige ommuurde stad bekijken en een goed “menu del dia” wegwerken. Deze dag kan niet meer stuk.

Wij hebben vandaag genoten van de sfeer en de vriendelijkheid van de mensen.

Iedereen heeft een goed woord voor je.

Wij zijn na dag één al verslaafd aan het pelgrimeren.

Vroeg onder de wol; morgen steken wij de grens naar Spanje over en verliezen we gelijk een uur door het tijdverschil tussen Portugal en Spanje.