Dag
5 Pontevedra naar Caldas de Reis
Gisteravond
na de maaltijd even snel bij de bakker geïnformeerd hoe laat hij ’s morgens
open gaat.Dat is om 7.30 uur, een mooie tijd om de dag te beginnen. Even een
café con leche met een broodje en dan op pad voor dag 5.
Vandaag
is het 23 km. naar Caldas de Reis. Het eerste stuk de stad uit is snel gepiept,
over een fraai gedecoreerde brug verlaten we Pontevedra.
De
volgende 5 km. worden we langs de N550 gejaagd en dat is geen pretje. Ik hou
dan ook angstvallig de bewegingen van de chauffeurs in de gaten dat ze niet al
te dicht onze richting kiezen.
Maar
na die 5 km. komen we in een heel fraai natuurgebied terecht.
We
besluiten gelijk maar weer aan de koffie met koek te gaan omdat de reisgids
vermeld dat er verder op deze route niet al teveel mogelijkheden zijn om de
inwendige mens te versterken.
Na
ongeveer 10 minuten krijgen we gezelschap van een Frans sprekend gezin dat ook
bezig is de camino te lopen.
Ze
duiken op het terras en de schoenen gaan uit om de voeten een beetje te
luchten.
De
oudste dochter gaat in bar de consumpties bestellen en komt terug met een
koffie met melk en een koffie zwart.
Heel
voorzichtig gaat bij moeder de tas open en er worden wat koekjes te voorschijn
getoverd en genuttigd. De kinderen krijgen verder niet iets te drinken en dat
vinden we toch een beetje raar bij zulke temperaturen.
Maar
er zijn natuurlijk nog ouders die vinden dat kinderen Spartaans opgevoed moeten
worden en mijn gevoel zegt dat dit zo’n echtpaar is.
Na
twintig minuten vertrekken wij weer en worden door de vader in het Nederlands
aangesproken. Het blijkt dat ze uit Luik komen.
Ik
maak hem mijn complimenten voor het Nederlands wat hij spreekt.
Hij
wuift dat weg en zegt alleen een klein beetje onze taal machtig te zijn.
We
wensen elkaar Bom camino en gaan verder op pad.
De
route wordt nu als maar mooier, we lopen o.a. onder de wijnranken door.
Deze
zijn speciaal langs hoge betonpaaltjes gezet zodat er ook nog eventueel een
gewas onder kan groeien, een zeer fraai gezicht.
We
genieten echt met volle teugen en hebben al diverse malen tegen elkaar gezegd
dat dit niet voor het laatst is dat we deze capriolen uithalen.
Het
is een verademing om zo te genieten en alleen maar bezig te zijn met: waar kan
ik wat te eten krijgen en is er ergens nog een bed beschikbaar?
De
sores van alle dag vergeten en alleen maar genieten in optimaforma.
Na
zeven uur bereiken we Caldas de Reis en net als de voorgaande avonden hebben
wij telefonisch een bed besproken en dat werkt prima.
Na
een goede douche gaan we op zoek naar een oude Romeinse brug die in het dorp
moet zijn. Een bezienswaardigheid op zich.
Naast
deze brug is ook de Albergue peregrinos waar we even naar binnen gaan om te
kijken.
Hij
ligt al helemaal vol met ronkende pelgrims en ook zie ik het Belgische echtpaar
met hun zoon en dochter hier in de Albergue.
Het
is pas vier uur in de middag en nu is er al geen bed meer vrij.
We
merkten het vandaag op de camino al dat er veel pelgrims zijn die met elkaar
een verbond sluiten om samen te wandelen en elkaar er doorheen te slepen.
Je
ziet ook de meest exotische uitdossingen: met een zelf gesneden Jacobs staf inclusief
kalebas en schelp, met of zelfs bijna geen schoeisel aan.
En
je ziet aan de gezichten dat het grote lijden is begonnen.
Wij
vinden dat het een geweldige uitdaging is en het moet niet lijken op een strooptocht
naar de hel!!
Het
is vandaag 18 juli ’12 Renée en ik kijken elkaar aan. Een hele bijzondere dag.
Vandaag
is het 33-55-66 en dat vraagt uiteraard om uitleg.
Precies
33 jaar samen, Renée is 55 jaar jong en Thomas is 66 jaar oud.
En
daarmee is deze quiz ook weer opgelost.
Dat
moet toch ook een beetje gevierd worden met een glaasje rood en een menu del
dia vinden wij.
We
kiezen voor een locatie aan het water en gaan er eens goed voor zitten.
Maar
de pechduivel slaat toe. We hebben in al die tijd dat we nu in Spanje zijn nog
niet zo slecht gegeten en dat is jammer.
Maar
gelukkig hebben elkaar nog (en de foto’s) en we gaan op naar 44-66-77!!
Einde
van dag 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten